Time-sharing: pro's en contra's

Het concept van time-sharing is eenvoudig: in plaats van een tweede residentie te kopen, heb je het recht om er ieder jaar te logeren gedurende een of meerdere weken. Meer en meer gezinnen kiezen tegenwoordig voor time-sharing. Wij zetten de voordelen en ongemakken even op een rijtje.

Voordelen time-sharing: meer geld, minder zorgen

Time-sharing heeft twee grote voordelen: een van financiële en een van organisatorische aard. Met time-sharing word je voor een paar weken per jaar eigenaar van een vakantiewoning, op het moment dat je er effectief verblijft.  In de meeste gevallen wordt een jaar verdeeld in 52 weken en kan je je registreren voor een of meerdere weken.  In sommige gevallen is het ook mogelijk om met andere eigenaren periodes uit te wisselen. Voor een vakantiehuis betaal je 5.000 à 20.000 euro, in functie van het seizoen. Bedrijven die zich met time-sharing bezighouden bieden tijdens beurzen de mogelijkheid om je woning met anderen uit te wisselen. Zo kan je je woning of je vakantieperiode met een ander gezin uitwisselen. Voor meer gebruiksgemak, is er een puntensysteem op poten gezet. De bedoeling is dat je punten koopt en die tegen een woning uitwisselt.

Geen zorgen over onderhoud en beheer

De eigenaars van een tweede woning weten het maar al te goed: wanneer je een vakantiehuis koopt, heb je gedurende heel het jaar zorgen al was het maar om het onderhoud. Ook hier is time-sharing een waardig alternatief, want je hoeft je geen zorgen te maken over het onderhoud van je huis of appartement. Vakantiewoningen die voor time-sharing worden gebruikt, bevinden zich meestal in vakantieresorts waardoor je mee van de infrastructuur kan profiteren en alle mogelijke comfort beschikbaar is.

Nadelen time-sharing: opgelet voor oplichters

Op het eerste gezicht lijkt time-sharing heel erg interessant, maar toch mag je de mogelijke ongemakken niet uit het oog verliezen. Naast de aankoopprijs komen er verschillende extra kosten bij kijken, zoals de kosten voor het beheer, onderhoud, verzekering, taksen en een vergoeding voor de beheerder. Heel wat verkopers van time-sharing vergeten dat te vermelden, waardoor de kopers verweesd achterblijven en aan het eind van de rit verplicht zijn om meer te betalen dan voorzien.

Wetgeving

Je wordt ook geconfronteerd met weinig eerbare praktijken van louche vastgoedverkopers die je zonder scrupules blaasjes wijsmaken en je een kat in een zak verkopen. Na een hoop beloftes en hosanna's gebeurt het niet zelden dat je een contract moet ondertekenen zonder het vooraf te lezen. Om zulke mistoestanden te vermijden, heeft de Europese Commissie sinds 1994 een regelgeving opgesteld. Die houdt in dat het contract in de taal van de land van de koper is opgesteld en alle nodige informatie bevat (kosten, manier van uitwisselen,...). De Belgische wet voorziet ook de mogelijkheid om binnen de veertien dagen van een aankoop af te zien en dat zonder een voorschot of een schadeloosstelling te betalen. Maar voorzichtigheid blijft geboden: 80% van de Belgische time-sharing contracten worden in Spaans afgesloten. In het merendeel van de gevallen is de Spaanse wet dan van toepassing. Net zoals Europa, voorziet de Spaanse wet maar 10 dagen om het contract te ontbinden.