Ken je het
houten huisje van Freya al?
De hut van Freya: een verhaal over avontuur en natuur
Robin en Freya aan het meer
Niet zo lang geleden, niet zo ver van hier aan het meer, leefde een mooie vrouw, Freya genaamd. Freya hield van het bos met de bloemenvelden. Vaak zag je Freya in haar lange kleden langs de kreken van het meer wandelen, altijd met een ruiker vers geplukte bloemen in de hand.
Niet zo ver hier vandaan woonde Robin. Robin woonde in een
houten hut langs het water. Hij bracht zijn dagen al wandelend door, op zoek naar wilde dieren. Hij hield ervan om in de bomen te klimmen en kleine houten
vogelhuisjes te bouwen. Hij speelde graag met de reetjes en de eekhoorns.
Freya zag Robin aan de andere kant van het water. Meestal was hij aan het spelen, soms keek hij droevig uit over het water. Ze wilde zo graag met hem praten, hem vragen of alles goed ging en waarover hij droomde. Daarom besloot ze een mooi
houten huisje voor hem te bouwen, in de hoop dat hij de hut zou opmerken en een bootje zou nemen om te komen kijken.
Freya bouwt een huisje
Freya ging aan het werk. Ze verzamelde bloemen, planten en kleine takken. Ze gebruikte stevige takken voor de muren. Het
houten dak maakte ze uit een wirwar van fijne takken. Aan de ingang legde ze een tapijtje van bloemen neer.
Terwijl Freya aan het werk was, zag ze hoe Robin steeds vaker dromerig over het water keek. Was hij aan het toekijken hoe zij de
hut maakte? Ze was zo blij dat ze zoveel mogelijk bloemen verzamelde. Ze besloot ook om de
hut op ranke palen te plaatsen, zodat Robin ze goed zou zien. Maar Robin zag de
cabine niet goed, hij zag ze zelfs helemaal niet...
Freya leefde namelijk aan de zuidkant van het meer, waardoor de zonnestralen het landschap aan de overkant mooi belichtten en ze mijlenver kon kijken. Maar Robin leefde aan de noordkant, en wanneer hij naar het zuiden keek, werd hij verblind door de zon.
Eigenlijk vond Robin die gouden schijn prachtig en hij hield ervan om de weerkaatsing van de zon op het meer te bekijken. Het herinnerde hem aan een verhaal dat hij ooit had gehoord toen hij nog een klein jongetje was. Het verhaal ging over het magische plaatsje Glimmerfell in Noorderland. Hij betrapte zichzelf erop dat hij meer en meer aan dat plaatsje dacht, en besloot een bootje te bouwen om ernaartoe te varen.
Robin vertrekt naar Noorderland
Natuurlijk zag Freya hoe Robin hout verzamelde en een bootje bouwde. Het stemde haar gelukkig. Freya keek vol verwachting toe hoe de boot op een morgen vertrok. Maar na een tijdje leek de boot verder en verder weg te drijven. Freya besefte dat Robin helemaal niet haar richting uitkwam. Ze begreep niet wat ze verkeerd had gedaan. Robin wilde niet alleen niet komen kijken naar het
houten huisje dat ze voor hem had gebouwd, hij wilde zelfs het meer verlaten! Ze ging neerzitten bij de hut en begon zachtjes te huilen. Hoe verder Robin roeide, hoe bozer ze werd, en haar tranen kregen een gouden kleur. Ze raapte de verloren tranen op en omhulde de
hut met de gouden tranen die uit haar ogen rolden.
Ondertussen roeide Robin verder weg. Even draaide hij zijn hoofd om naar het meer te kijken waar hij zoveel van hield. Hij dacht aan zijn thuisland, dat hij voor lange tijd niet zou zien, toen hij in de verte opeens iets zag blinken. Hij dacht dat het gewoon de zon was die in zijn ogen scheen, maar toen hij nogmaals keek, schitterde het nog meer. Hij was zo nieuwsgierig dat hij besloot om te gaan kijken.
De roep van het blinkende goud
Hoe dichter Robin bij de schittering kwam, hoe helderder en helderder het licht werd. Toen zag hij een ongewone gouden
hut opduiken, en het leek wel alsof er binnenin de hut een bos stond. Toen hij nog dichter kwam, zag hij iemand naast de
cabine huilen, met haar gezicht tegen haar kleed gedrukt. Robin meerde snel aan en liep zachtjes over het bloementapijt. Freya keek op bij het geluid van voetstappen en zag Robin. Ze droogde haar tranen, die als gouden dauw in het gras plensten. Robin zag dat alles goed was en ging naar de gouden
hut. Hij was gecharmeerd door haar schoonheid en Freya vertelde dat ze haar speciaal voor hem had gebouwd.
Freya en Robin zaten de ganse middag in het
houten huisje, ze praatten over de bloemen en de bomen. Robin vergat bijna dat hij naar het Noorderland wilde varen. Hij beschreef het land aan Freya, met de hoge bergtoppen en de ijsbloemen. Freya was gefascineerd en hij vroeg of ze hem niet wilde vergezellen. Bij zonsondergang vertrokken ze op avontuur. Maar hun gouden
hut kan je nog altijd bewonderen…
Welkom in het houten huisje van Freya!
[gallery link="file" orderby="title" include="19761, 19760, 19759, 19758, 19757, 19756"]
De
hut van Freya en Robin is een bijzonder ontwerp van de Londense
Studio Weaver. Ze biedt rust en ontspanning aan de wandelaars en fietsers van het
Kielder Waters meer.
