De regelgeving betreffende de bouwstijl, het soort dak, de kleuren van de gevel, het buitenschrijnwerk, enz. variëren sterk van de éne plaats tegenover de andere. Er zijn duidelijke verschillen tussen de verschillende regio’s, maar ook de verschillende gemeentes hanteren vaak hun eigen regels. Zelfs binnen eenzelfde gemeente, zijn er verschillen tussen de gronden. Zo komt het zelfs voor dat binnen eenzelfde verkaveling, twee buren met andere bouwvoorschriften te maken krijgen.
Bouwvoorschriften per regio
Hoewel de bouwvoorschriften dus heel specifiek zijn voor iedere bouwgrond, nemen we wel regionale trends waar. Traditionele woningen zijn nog steeds zeer geliefd, overal in België, maar we merken toch op dat er steeds meer hedendaagse woningen worden opgetrokken. De stijl van een woning blijft in de eerste plaats nog altijd een kwestie van smaak, maar de Belg mag niet overal op dezelfde manier bouwen.
De wet legt ons stedenbouwkundige voorschriften op wanneer we willen bouwen of renoveren. Woningen Blavier geeft een woordje uitleg…
Over de bouwvoorschriften
Wanneer je een woning wil bouwen of de buitenkant verbouwen, dan moet je in België bepaalde stedenbouwkundige voorschriften respecteren.
Deze bouwvoorschriften bepalen bijvoorbeeld of je een open of een gesloten woning mag bouwen, maar ze hebben ook betrekking op de hoogte van de woning, de dakhelling, de kleuren van de bakstenen of de materialen die je wil gebruiken.
Vanaf de eerste schets van het bouwplan kan de Belgische bouwer dus best rekening houden met wat zijn gemeente toelaat en verbiedt. Een houten gevelbekleding? Een balkon aan de gevel? Donkere bakstenen? Een nieuw raam? Felgekleurde ramen? Het komt vaak voor dat de bouwheer alternatieven moet zoeken voor zijn oorspronkelijke plannen en ideeën. Daarom zal je architect je meestal bij jullie eerste ontmoeting vragen of je in bezit bent van je stedenbouwkundige voorschriften. Zo niet, dan zal de architect ze opvragen bij de gemeente.
De meest voorkomende beperkingen
In
Vlaanderen is over het algemeen iets meer toegelaten dan in Wallonië op vlak van stedenbouw. In Vlaanderen vinden we bijvoorbeeld meer
platte daken dan in Wallonië, waar de meeste gemeenten enkel platte daken toestaan op bijgebouwen. In de meerderheid van de Waalse gemeenten moet het hoofddak inderdaad bestaan uit twee hellende vlakken. Ook schilddaken (met vier hellende vlakken) zijn verboden in 90% van de Waalse gemeenten.
Wat betreft
gevels moeten we rekening houden met twee elementen: de gebruikte materialen en de kleur. Sommige gemeenten verbieden of eisen juist het gebruik van bepaalde gevelbekledingen.
In Vlaanderen worden nog steeds veel kleinere
bakstenen gebruikt (gemiddeld 19 cm op 5 cm). Op sommige plekken van de Provincie Luxemburg is het verplicht om lokale stenen te gebruiken. In Waals Brabant is crépi dan weer populair. In Wallonië moeten de kleuren van bakstenen vaak variëren tussen fel rood en donker bruin. De tinten zijn strikt bepaald en mogen niet te fel zijn. Sinds enkele jaren zijn grijze bakstenen erg in trek, maar deze worden niet in alle gemeenten toegelaten. Ook voor de kleuren van de
voegen bestaan regels, deze mogen meestal niet te sterk contrasteren met de bakstenen.
Hoe zit het met houten gevelbekleding?
Sinds enkele jaren is
houten gevelbekleding meer en meer in trek. Een houten gevelbekleding kan je gemakkelijk plaatsen, je frist er je gevel mee op en je kan op die manier ook gemakkelijk extra isolatie aanbrengen. Deze gevelbekleding heeft dus heel wat troeven, maar de kleuren en afmetingen van de houten latten worden niet door elke gemeente toegelaten.
Of je nu een nieuwe woning wil bouwen of een bestaand huis gaat renoveren, ga je
informeren bij de stedenbouwkundige dienst van je gemeente!
