Wonen in een moderne, minimalistische schuur

Wonen in een schuur; het zegt je niet zo veel? Dan moet je je beeld van zo’n woonschuur misschien even bijstellen. We hebben het hier namelijk niet over een met tochtgaten versierde plankenconstructie waar zelfs de meest robuuste koe een verkoudheid zou oplopen, maar over een modern en minimalistisch alternatief waar je licht en ruimte te over hebt. Het bewijs dat zoiets wel degelijk kan, werd onlangs geleverd door het architectenbureau O’neill Rose Architects, die in de Berkshires (Massachusetts) een huis bouwden voor een gepensioneerd koppel dat graag hun dagen wilde slijten in het groen. Het bureau kwam aan al hun wensen tegemoet met een schuurachtige constructie die in het landschap lijkt te zweven.

Inspiratiebron: lokale schuren

De architecten haalden hun inspiratie bij de schuren uit de buurt, die typisch gemaakt worden van hout en steen. Ook hun woonschuur kreeg dus diezelfde mix. Daarbij zorgt de stenen basis ervoor dat het huis (letterlijk en figuurlijk) stevig verankerd is in zijn omgeving, terwijl de schuur dankzij de houttoetsen ook echt deel gaat uitmaken van het omringende landschap.

Een robuuste constructie die toch licht lijkt

Het niet-alledaagse contrast tussen zwaarte en lichtheid sprak de architecten én de eigenaars enorm aan, en ontstond eigenlijk uit een praktische overweging: de eigenaars willen zo lang mogelijk in hun huis blijven wonen (je kunt ze geen ongelijk geven!) en daarom was een huis met een verdieping uit den boze. De architecten: “De vereiste dat alles zich op één verdieping moest bevinden, werd het perfecte excuus om op een heel dynamische manier met de omgeving te interageren: de ene kant van het huis zit ingewerkt in de helling, terwijl de andere kant boven het landschap zweeft.”

Energiezuinig wonen

De eigenaars wilden bovendien dat het huis zo weinig mogelijk impact zou hebben op de omgeving en op het milieu in het algemeen. Zonnepanelen op het dak waren een voor de hand liggende keuze, maar daar stopte het niet bij: er werden maar liefst drie keer zoveel panelen gelegd als gebruikelijk is voor een huis van diezelfde grootte, en ook de isolatielaag (een soort schuim op basis van soja) is dubbel zo dik dan gewoonlijk.

En de binnenkant van de schuur?

Het interieur wordt gekenmerkt door grote, open ruimtes – hoe kan het ook anders. Maar er werden ook knusse hoekjes voorzien, onder meer door wat je ‘een schuur in een schuur’ zou kunnen noemen. Een massa ramen kon tot slot ook niet ontbreken – want voor zicht op bossen en heuvels houdt toch iedereen graag halt? Bron: www.remodelista.com