Door de economische crisis van 2008 kochten de Fransen minder huizen aan de Frans-Belgische grens en het aantal verkopen van onroerend goed daalde. Deze achteruitgang werd echter ingehaald in 2010, toen de vastgoedmarkt aan de Franse grens opnieuw normaliseerde.
Aan de andere kant van de Franse grens...
Heel wat Fransen beslissen om de Frans-Belgische grens over te steken en op enkele kilometers van hun thuisland en hun werkplek te wonen. Wat trekt deze Fransen aan? De zone rond de Belgische grens is aangenaam, comfortabel, veilig en biedt heel wat financiële voordelen.
Door te verhuizen naar België wordt niets meer ingehouden op het loon van de Fransen, en dat is in Frankrijk niet het geval. Bovendien moeten Franse kopers van onroerend goed in België enkel onroerende voorheffing betalen en zijn ze vrijgesteld van vermogensbelasting. De aankoop van een pand in België is fiscaal aftrekbaar en voor zelfstandigen zijn de sociale bijdragen in België beperkt, wat niet het geval is in Frankrijk. Het is dus niet verwonderlijk dat onze zuiderburen in de verleiding komen om zich aan de andere kant van de landsgrens te vestigen.
Bijkomend element: vastgoedprijzen
Een bijkomend voordeel zijn de Belgische vastgoedprijzen. Hoewel de huizenprijzen recent gedaald zijn in Frankrijk terwijl ze lichtjes zijn gestegen in België, blijft er een markant verschil bestaan tussen beide landen. Belgische woningen kosten gemiddeld 10 tot 20% minder dan in Frankrijk.
Voor een gerenoveerde rijwoning voor een gezin uit de jaren dertig – het meest gezochte type woningen in de grensstreek (ongeveer 80% van de vraag) - moet je gemiddeld 150.000 euro neertellen. Voor rijwoning die niet gerenoveerd is, kan de gemiddelde prijs zakken tot 100.000 euro of minder. Hoe meer je op zoek bent naar luxe, hoe kleiner het prijsverschil tussen beide landen. Maar duurdere panden zijn over het algemeen woningen van zo’n twintig jaar die minder potentiële kopers aantrekken.
